swobodnym
Encyklopedia PWN
fiz. atomy lub jony obcej substancji występujące w niewielkich ilościach w ciele stałym (w metalu, półprzewodniku, materiale ceramicznym);
malarz holenderski;
elektron
cząstka elementarna o masie me = 0,510 998 902(21) MeV/c2 (9,109 381 88(72) · 10–31 kg) i ładunku elektrycznym e = −1,602 176 462(63) · 10–19 C, występująca w 2 stanach ładunkowych: jako ujemny — negaton, i dodatni — pozyton;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
malarz niderlandzki;
w mechanice statyst. właściwość układów dynamicznych polegająca na równości średnich czasowych funkcji (zależnych od różnych wielkości fiz.), czyli 
obliczanych wzdłuż trajektorii fazowych układu (P oznacza punkt przestrzeni fazowej, f — dowolną gładką funkcję, t — czas, τ — interwał czasowy, po którym uśredniamy), i średnich obliczanych po odpowiednim zespole statyst. (mechanika statystyczna).
obliczanych wzdłuż trajektorii fazowych układu (P oznacza punkt przestrzeni fazowej, f — dowolną gładką funkcję, t — czas, τ — interwał czasowy, po którym uśredniamy), i średnich obliczanych po odpowiednim zespole statyst. (mechanika statystyczna).
Europejska konwencja praw człowieka, ang. European Convention on Human Rights, właśc. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ang. Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms,
umowa międzynar. o charakterze regionalnym, dotycząca ochrony praw człowieka, podpisana 4 XI 1950 w Rzymie przez państwa należące do Rady Europy (weszła w życie 3 IX 1953, uzupełniona przez 12 protokołów dodatkowych, ostatni 2000); część protokołów (2, 3, 5, 8, 10 i 11) została wpisana do konwencji, protokół 9 przestał obowiązywać.
